27 Şubat 2014 Perşembe

Hayatımın Kıyısında Anımsananlar




Gamzelerime bile sığdıramadığım, 
çoğunun hafızasında ufak bir tebessüm bıraktığım aşklar yaşadım.

Biri yanağımı sevdi, bir diğeri saçlarımı.
Evlendiğim adam ellerimi, avuç içlerimi öperdi.
Kokumu severdi...
"Dünyada senden daha güzel kokan kimse olamaz" derdi.

Bir taburedeki dik oturuşumu bile seven adam tanıdım.
Biri şaşkınlıklarımı sevdi, diğeri vücudumun bir noktasını.
Biri huyumu övdü, bir başkası insanlığımı.
Biri parmaklarımı tuttu, bir diğeri tutamadan,
Biri arkadaşım kaldı daha başlamadan..

Duruşumu sevdi bir başkası..
"O kadar asil, güçlü ve gururlu duruyorsun ki, yanındaki adamın sana birkaç beden eksik geldiği, izlenimini yaratıyorsun" demişti.
Hepsi geçti.
Biz gençtik. 
Ben çok şeyden geçemedim.

Ha belki geç, belki de tam vaktinde anladım. 
Ama insanlar; sonuçlarından çekindiği için kimseye ihtiyacı yokmuş gibi davranıyordu. 
Maalesef dil bu!
Yetmiyor anlatmaya!


* Yazılacak çok cümle var. Şimdilik tadımlık olsun diye taslaklardan bir şiir koydum. Kelimeleri toparlayabildiğim an, yeniden buradayım. Özledim...:)






Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails

..