Akort

Kemanın telleri birbirine değiyor ne zamandır...

Arada akort etmeye ihtiyaç duyuyorum kendimi.

Başkaları bulmadan, kendi hatalı noktalarımı arıyorum.

Bu aralar yine akort edilmeye ihtiyacım var!

Belki...

Biraz daha sola çevrilmeye...

Yaslamalı birisi boynunu bana.

ve ben demeden anlamalı ne kadar çevrileceğimi...

yormamalı,

ve germemeli yaylarımı...

Çocuk oyuncağı gibi kendine göre de ayarlamamalı seslerimi

En güzeli olmalıyım seslerin...

Bugün sesim hüzünlü çıkmalı,

Yarın neşeli.

Bu aralar akort edilmeye ihtiyacım var...

Kendi sesimi en doğru notada bulmak için.

Kendime güzel gelsede sesim, dışarıdan farklı duyulduğunu keşfettim.

Anlaşılamadığımı anladığımda, kendimde kusur arayan bir insanım ben.

Biraz sağ, iki kere sola çevirmeli beni.

Sonra...

Kapat gözlerini... Ve çal beni...

* Yakında: "Kasımda İstanbulda bir Efsa..."

* Görsel