Geçmişte bir zaman...
"Ben arkamı döndüğümde gitmeyeceğini bilemem, orada olduğundan emin olmak isterim insanların" dedi kadın.
Yaptığı hatanın ardından "Daha ağır bir söz bulamazdın değil mi" dedi adam. Söz verdi, özürler eşliğinde.
Dün akşam...
Kadın omuzuna dokunan parmaklarla irkilir. Camdan gözlerini ayırıp, parmakların sahibine doğru dönerek şaşkın şaşkın bakar.
- "iyimisiniz" der yabancı..
- "hı?" diye ses çıkarır kadın..
- "ağlıyorsunuz" der yine aynı bakışlarla bakan yabancı..
- "farketmedim hiç" der kadın, yanaklarının ıslaklığını elleriyle farkettiğinde..
Canını acıtan bir şeyin varlığını düşünürken istemsizce akmıştır yaşlar gözlerinden ve ilk kez ağladığının bile farkında değildir kadın...
Eve gider... Bütün gece telefon elinden düşmemiştir... Sabah kaçta yattığını anımsamaz...
Bazı insanlar kendi cehennemlerini kendileri yaratırlar.
Ve aslında yarattıkları bu cehennem kendi umurlarında da değildir.
Alışmışlardır bu döngüye.
Kendilerine yapılma ihtimalinden hoşlanmayacakları şeyleri, başkaları ile yapmamalıdırlar!
Ama, düşünmezler...
Art niyet aramak değildir bu, yada olayları saptırmak.
Varolmaması gereken sözcükler görülmüştür, olmaması gerekenler duyulmuştur.
Geriye söylenecek pek bir şey kalmaz.
Sadece biraz nefes almak ister kadın. Dün gece evde hıçkırıklara boğulmuşken boğazına yapışan o şey yüzünden nefes alamadığını hissetmiştir birkaç defa...
* Şüphe gibi, sadece bir kez girdi mi bişiyler insanın içine, onu yaşatmayı devam ettirmez bazıları diye bugüne not düşen Efsa....
* Görsel
6 yorum:
şüphe duyguların değil değil zekanın kusurudur derler. bunu söylemeden geçemeyecem.
Bir kere yerleşirse içine
Kötü bir tohum gibi
Karanlıkta boy verip
Karanlıkla büyürse
Bir kere aldanmışsa eğer yürek
Ve şaşmışsa akıl kendinden öte
Kesildiysen eğer kan kırmızı
Aşkla, zamanla, sözle
Bilirsin işte
O korku senden de öte
İçinde bir yerlerde
Hep vardır.
Ve sonrasında
Ne kadar savaşsan da kendinle
Geçmişin karanlığından
Kendini çekip kurtarmak
Ve yeniden uzanmak aydınlığa
Hep çok zor, çok uzaktır...
diye yazmıştım ben de bir zamanlar. bir zamanlar dememe bakma o korku var olduğu müddetçe zamansızdır bu zamanlar...
Efsaaa, Sazan bunalımın eşiğinde, kımıl kımıl bi şiler yaz yalvarırım... :(
Bazı insanlar kendi cehennemlerini kendileri yaratırlar.
Ve aslında yarattıkları bu cehennem kendi umurlarında da değildir.
Alışmışlardır bu döngüye.
....
efsa, bu ne kadar isabetli bi yorum ya... aynen ama... aynen dediğin gibi...
Şüphe ve kuşku negatif güçlerin benlik bilincinin heva ve hevesin yaptırımları.Kuşku içten gelen fısıltı ama, gerçeğin sendeki senin ÖZün sesi değil asla inan.Hep güzel düşün efsam 7.şer kere felakla nas oku hergün istersen. At içinden o karanlıkları ki aydınlanasın.Sevgilerimle.
kırıldığı zaman tamiri mümkün olmayan tek duygumuz güven duygumuzdıur...
Yorum Gönder