16 Nisan 2009 Perşembe
Bazen sözcükler yetmez olayı anlatmaya...
Sitedeki komşularımızdan birininin bahçesi...
Yoldan geçen ben...
Arabayı durduran icra memurları...
İcra için gelenleri gören evin küçük oğlu...
Evin oğlu ile o an bahçe de oynayan karşı komşularının kızı...
Çocuğun elindeki oyuncak ayıcık...
Ayıcığı karşı evin kızına veren oğlanın hüzünlü sesi...
-bugün bu ayıcık sizin evde kalsaa, ben yarın senden alsam...!
O minik ellerin ayıcığına sıkı sıkı sarılması... icra memurların onu da alacağından korkması... O yaşında bunları düşünmesi... Onları gördüğü an ki donup kalan bakışı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
17 yorum:
Haklısın Efsacım bazı şeyleri anlatmaya sözcükler yetmiyor malesef :(
offf gerçekten kelimelerin anlatmaya yetmeyeceği olaylardan biri.
çok kötü oldum :(
Efsa, kiyamam ben kücügüme, offf ya, neden cocuklar daha bu yasta, böyle seyleri yasamak zorundalar kalirlar ki, cok fena oldum...
Gerçekten de sözcüklerin yetmediği anlar var.çocuk olması üzücüymüş.
Rüyayla o ayıcığa öyle bir sarılmışki, nasıl korkulu bir bakış vardı onu da alacaklar diye :(
cesetsizleri bende görünce kötü oldum. normalde bakmam öyle insanların bahçelerine ama o an o kadar doluydu ki, bakmamak imkansızdı.
belgin evet o yaşında öyle insanları tanıyor düşün... ileride kimbilir nasıl yerleşecek bu korku içine. nasıl atacak kimbilir.
dolunay henüz tanık olmak için çok küçük. yada tanık olmayı haketmeyecek bir insan.
Nasıl derin izler bırakmıştır o küçük bedende bu durum çok üzücü Efsa'cığım, çok.
Nasıl derin izler bırakmıştır o küçük bedende bu durum çok üzücü Efsa'cığım, çok.
Efsacım inan ki çok üzüldüm.Çocukların bu tür şeyler yaşamasına dayanmak çok zor.
Efsacım çocuktum hatırlıyorum aynı buna benzer bir olay bizim başımızada gelmişti ve bu olay öyle bir şeydi ki bizimle alakası olmayan saçma bir neden yüzünden gerçekleşti ama sonuçta oldu çocuk aklı işte nasıl ağlayıp üzüldüysem o gün mıh gibi çakıldı aklıma ve yıllardır bu yüzden kredi kartı kullanamam kimseye kefil olamam hiç bir şekilde borç yada bankadan kredi falan kullanamam hep bir korku vardır içimde ya aynı şey bir daha olursa diye o kadar çok yer etmişki aklıma nerdeyse bankalara bile gidemiyordum bir dönem tedirgin oluyordum tabi zaman ilaçtır unu çok iyi bilirim ama bu tür şeyleri çocukların yaşamasına çok üzülüyorum çün ki hiç ama hiç unutmuyorlar bu yazını okuyunca o gün gözümün önüne geldi ve üzüldüm..
yorumsuz...
özlem evet canım. dilerim aile biraz daha çekidüzen verir kendisine.
sufi malesef :( kollarını kavuşturup sarılmıştı sıkı sıkı biliyormusun.
Ateş Böceğim işte o bakışta yazdıkların gibiydi. ama o sorumsuz bir babanın elinde büyüyor.
maya o nedenle kelimeler yetmiyor bazen...
Diyecek söz bulamıyorum...Tıkandım ben:(((((
:'(((((((((((((((
lanet lanet lanet lanet lanet :'(((((((((((((((((((((((((((
tıkandi bogazıma yine dugum :'(
Bazen bizde böyle olurmuyuz diye düşünüyorum walla, allah korusun..
Elif biliyorum bende tıkanmıştım çünkü.
LoLLa :((
Adil olmayalım, zaten kendi hayatlarımız yeterince çelişkili, onlara bunu yaşatma hakkımız yok. bu kadar erken değil ve hiç değil.
mimlennnnnndinn
Bakıyorum perimmm :)))
Yorum Gönder