Yeni işim uzun zamandır bünyesinde olmak istediğim bir oluşum. Olmak istediğim konumda olmasam da, başlangıç için çok güzel. Ki konum itibari ile fazla geldiğimi bile söylediler bugün. İçim ısındı, sevindim. Ama insan bazen mutlu olmak için beklentilerini düşürmek zorunda kalır ya. Benim ki de o hesap oldu. Yine de çok şükür tabi ki... Cumarteslerimin tatil olması süper bir şey... Çığlıklar atasım geliyor sevinçten cumartesi sabahları, yatakta biraz daha mayışınca...
Kendime Sıkıntı 1: Uzun zamandır ailelerimizin evlenelim diye ısrar ettiği, sadece benim istemediğim birisi Amerikadan geliyor. Mantıksal olarak bakıldığında olmaması için hiçbir neden yok. İyi bir aile, iş, ev, para pul, düzen, fiziksel özellikler, yabancı bir ülke deneyimi herşey hoş görünüyor. Ama bunun için 1 yıl bezelyesiz bir yaşamı tercih etmem gerekiyor. Aileme göre kaçırılmayacak bir fırsat... Bana göre eziyet. Üstelik şimdiden afakanlar basıyor üzerime. Olmayacağını hem karşı tarafa, hem ailelere belirtmiş bulunuyorum. Yalnız hala herkesler ısrarcı. Fikirler değişebilir gözü ile bakılıyor...
Kendime Sıkıntı 2: Ailem bezelyeyi istemiyor... İstemiyor derken sevmiyorlar veya red ediyorlar anlamında değil. Aksine çok bağlıyız biz birbirimize... Sadece yaşlandılar ve küçük bir çocuğun sorumluluğunu almak istemiyorlar. O yemek yemediğinde üzülüyorlar. Her hafta sonu aldın, verdin, bıraktın, iş yerine bırakmadılar davasından kurtulmak istiyorlar. Her gidiş zamanlarında sorun yaşanır oldu. 15 de bir gelsin evimize demeye başladılar. (Mecburen okul için onlarda kalması hepten uzaklaştırdı sanki.) Bezelyenin sürekli kardeş istemesi ve bunu sürekli dillendirmesi bile üzüyor artık onları. Biz onların hayatına, evlerine, kurallarına katıldığımız için bunlar harfiyen olsun istiyorlar. Gibi gibi ufak ama can sıkan şeyler var. Ve ben arada kalmaktan yoruldum. Kızımla ailem arasında sıkışmış gibi hissediyorum kendimi bazı bazı. Onlar "benim hayatımın bezelye olmadan daha güzel olacaktı" yı kafalarından atamıyorlar sanırım. Engel gibi görünmüyor elbette ama bunu yadsıyamıyorlar. Yukarıdaki örnekte olduğu gibi.
Sıkıştım açıkcası, eski iş yerimi özlüyorum. İnsan lastik kokusunu özler mi? Özlüyor işte... Ailemin sağlıklı olduğu zamanları da özlüyorum. Tüm evin sorumluluğunu ablamla omuzlamak da istemiyorum. Hayatımı kolaylaştıran şeyler bulmaya çalışmadığım zamanlarımı da özlüyorum. Ayrı eve çıkmayı bile düşünür oldum bezelye gitti gideli. Bu sefer nasıl yaparımlar beynimde dönmeye başladı. Yalnız yaşamak düşüncesi bana cazip gelmiyorç Ben kalabalıkla mutlu olan bir insanken tek başıma yemek yeme düşüncesi beni kasıyor ve çok üzüyor. Ama bir yönden mecburum. Kızım okuluna, öğretmenine bu kadar bağlıyken haydi sil baştan onunla oyun oynar gibi olsun istemiyorum.
Şu bloga bile uzun uzun yazmak gelmiyor içimden. Kısa cümleler eşliğinde başka bir blog açtım. Yoruluyorum. Ve herşey sade, yalın, gerçek, takdiksiz, sorunsuz olsun istiyorum. Yazıp geçeyim istiyorum...
Neden bu kadar sık İstanbul' a gittiğimi merak edenler bile var. Kaçış değil benimkisi... Düşüncelerimi dağıtmaya ihtiyacım var sadece. Ama görüyorum ki onda bile batıyorum. Birine yetişirken öteki telefonum kapanıyor hissi...
* Resim
* Uykusuz Efsa...
23 yorum:
Canim ya,inan her cumlen derinden yaraladi beni.Zor bir donemdesin anlasilan.Hicbirsey sey icin yorum yapmayacagim seni uzmemek adina.Ama suna inan, en guzel gunlerin senin olmasi icin dua edecegim hep.Ve inaniyorum ki sen harika bir insansin.O iyi kalbin seni mutlaka bir gun odullendirecek.Efsa´cim, sen herseye ragmen kalbini ferah tut.Umarim hayatinda hersey istedigin gibi olur.Sevgilerimle..
aslında söylenecek çok şey var ama burada yazmayı değil de bununla ilgili ilk fırsatta ayrıcana konuşmayı tercih ederim. ama en azondan şunu altına çizerek eklemek isterim ki; önceliğin her zaman için bezelye ve senin ne istediğindir bunu sakın unutma prensesim...
al ufaklığı çık ayrı eve...
herşey yoluna girer.
aşık olduğun adamı da ara.
seviyorum kardeşim nedir ki yani de...
amerikalıyı da ara...
sevmiyorum kardeşim seni nedir ki yani de...
herşey yoluna girer.
dipnöt,
batana batsın be ya efsa.
takılma.
Papatya biraz zor atlatılmayacak gibi değil. Ama üzülüyorum yaşlandıkça değişyorlar. ve engelleyemiyorsun. Babam hala güçlü olmaya çalışıor ama evi idare eden biziz hissini ondan uzak tutmaya çalışmak bile yoruyor.
mayam.. bende öyle diyorum ama kabul ettirmek için diretmek benim tasvip ettiğim bir yöntem olmadı. diretmek ve bu yönde olumsuz baskılar yaşamak istemiyorum.
kendin ve bezelye için ve en önemlisi istemiyorsan istemediğin için direnmen gerekiyorsa bu ailen bile olsa yapman gerek ama...
absalom tek başıma çıkamam. yalnız yaşayan başka bir arkadaşımda yok ki birlikte yaşayalım. ben çalışırken bezelyeye kim bakacak vs vs bi ton şey var üzerinde durulması gereken.
aşk konusu karmaşık girmek bile istemiyorum.
amerikalı beni aradı sabah. askerlik mevzusunu erteletmiş, öyle bir konudan bile haberim yok. pasaport da tamam deyince sıçtın efsa dedim içimden...
yok evlilik için baskı kurmazlar onlar sadece mantıksal düşünüp olsun diyorlar. evlerimiz bile dip dibe aileler birbirini seviyor falan... yoksa bu yaştan sonra diretme konusu olmaz. beni asıl düşündüren bezelye.
efsa, ailen kendi açılarından baktığında kızlarının parçalanmasına yalızlık duygusuna kapılmasına göz yummak istemiyorlardır.
diğer yandan bezelye senin canın mümkün değil ayrı kalabilmen. bence sakin kafa ile karar vereceksin sıkma canını :)
En son işten ayrıldığını okumuştum.Tekrar çalışmaya başlamana çok sevindim.Bezelyeyle ilgili ailenin düşüncelerini okuyunca da çok üzüldüm.
O senin yaşam enerjin hiç seni tanımayan ben bile bunu hissedebiliyorken nasıl böyle düşünürler aile efradın .:(
Eğer maddi durumun elveriyorsa ayrı eve çıkman tabiki çok güzel.Ama yapamıyorsan da en azından bezelyenin sen eve gelene kadarki sorumluluğunu annenlerin üzerinden alabilecek ne bileyim bir üniversite öğrencisi bile olsa bir abla gibi bir şey bak bence.Hem onlar hem de sen bir nebze rahatlarsın bu konuda.
Ve çözümlerinin içinde lütfen kızın muhakak olsun.
Hem o artık abla olmuştur değil mi?
İkinize de sevgiler..
Herşey yoluna girer inşallah :)
Bekriya bu şuan olan bişiy değil. Babam mesela mükemmeli seven bir insan. Ve nasıl anlatsam en son ötnek olarak. ufacık çocuğu aynanın karşısına geçirip yemek yemezsen şöyle olur böyle olur şeklinde psikolojik basıya giren bir insan. İyi niyetle yapıyor ama üzüleceğini o an anlamıyor.
Yani evde asıl sorun babam. Ve onun zamansız gelen sinir atakları.
çok iyi anlıyorum,
ama böyle zamanlar herkesin hayatında oluyor,
güzel günlerin kıymetini bilelim diye belki de,
kaybettiğin her şey yeniden karşına çıkacak bu sefer onlara daha sıkı sarılırın, hayat bunu öğretiyor,
kolay gelsin, sevgiler:)
İzdüşüm ya sevmiyor yada istemiyor değiller. ama istedikleri gibi bir çouk olsun istiyorlar. en basiti yemek olayı. ki bezelye çok çok uslu bir çocuk. ama parka gitmek istediğinde götürecek kimse yok. böylece bezelye sıkılıyor ve gitmek istiyor. bu sefer neden gitmek istiyor telaşesi duyuyorlar. yoksa inan çok sevip yolunu da gözlüyorlar.
Zor ve karışık bir durum. Aslında tipik bayanlar gibi, iyi bir kapı deyip anında buna tav olmadığınıza sevindim. Ancak nihayetinde hayat sizin, yaşam deneyimleriniz yorgunluklarınız sonrasında salıp gidebilirsinizde, ama daha sonra pişmanlık duymamanızı dilerim daha sonrasında.
Burda yaşadığım yerde bir bayan iyi kapı deyip gitti, mantıksal olarak herşey iyi görünüyordu, para, iyi hoş adam falan işte, 1yıl oldu ve boşanma konuşuluyor şu anda..
Ev ortamı; sizi anlıyorum sanırım, boşandım bazı nedenlerden evimi kiraya vermek zorunda kaldım ve ailemin yanına yerleşmek zorunda kaldım kıza bir süre, bu hayatıma yeni bir sıkıntı olarak eklendi sadece.
Eski birlikte olduğunuz insanla olması sanırım zor görünüyor, git geller yaşıyorsanız bir sorun olmalı..bence olması gerekenler yoksa başlamamalı bir evlilik, böylede başlamamalı, mantıksal olarakda başlamamalı.
Sorunlu olanla başlasanız, sorun var olduğu sürece hayatın getirdiği doğal yıpranmayı hızlandıracaktır diye düşünüyorum.
Mantıksal olanla başlarsa, ya sevemezseniz, ya yüreğiniz ve ruhunuz sizde kalırsa?
Bu zor dönemde dilerim en doğru kararı verirsiniz.
Ful teşekkür ederim. Bunlar sadece kafa karıştıran ve düşündükçe yoran ufak sorunlar. Bir çözüm elbet olacaktır. ama ben bütünü bozmak istemiyorum.
Onuncu köyün adamı, çok sağol... Asla mantık evliliği yapacak insan olmadım. Hayat ne getirir bilinmez ama kızımsız bir yere gitmeyi düşünmüyorum ben.
Ah canım iki arada bir derede kalmana inan çok üzüldüm.Bir yerde ailen bir yerde güzel kızın,bu çelişki insanın moralini sıfıra indirir...
Amerikadaki talibine evet dediğinde neden bezelyede sizin ile gelemiyor onu anlamadım..Beni bu halimle yani bezelye ile kabul etmeyen insan yanıma da yaklaşsın istemem...
Şimdi içinde n of of dediğini duyar gibiyim ama canım...Yok mu bir çıkar yol....
Kendini üz üz nereye kadar....
iyi bayramlar prensesim
sevgiler selamlar...
İyi bayramlar mayam :)))
Bir bayram gülüşü savur göklere, eski zamanlara gülücükler getirsin öyle içten samimi, gözyaşlarını bile tebessüme çevirsin. İyi Bayramlar.
Hayırlı bayramlar. sevgilerimle.
cok sacma gelicek sana belki ama keske yanında olsam :(
Elifcim iyi bayramlar güzelim kuzularla ailelerle...
Neslihan güzel bayramlar hepimize benim ki çok güzeldi Neslihan. Dilerim seninde güzel geçmiştir.
LoLLa ah keşke bebeğim. :((( iyimisin sen.
Yorum Gönder