Biliyor musun?
Güldükçe ilkbahar kaçıyor sanki gözlerine..
Benim yüreğimde galalar filizleniyor.
Bir kuş uçuyor gökyüzüne,
Kabuğu kalkmış bir yaramın izleri daha siliniyor.
Gözlerine baktıkça yağmurları giyiniyorum sanki.
Islandıkça, saçlarımdan damlayan huzurla yeniden uyuyorsun dizlerimde.
Biliyor musun?
Sesini çok özlüyorum.
Yüzüne dokunmayı özlüyorum.
Bir sokulsam diyorum koynuna!
Sokulsam geçecek sanki bu özlem.
Kokunla başım dönecek,
Kendimi tutmama gerek kalmayacak.
Daha kararlı, daha emin olacağım kendimden.
Sen adam!
Her nerede, ne şekilde yaşarsan yaşa,
Kokunu aldım ya bir kere,
Ne zaman o şehire gitsem, seni soluyacağım.
* Bugün folklör seçmesine katılacak olan, mavi bisikletli bezelyenin annesi, Efsa...
5 yorum:
Ne zaman gitsem o şehre seni koklayacağım...
Hımmm çok güzelmişş
Çok beğendim.
Ne doğru olmuş.
vay be dedim okuyunca ve en çok da içinden baharlar, yağmurlar geçen o gözleri merak ettim...
mavi bisikletli bezelye hanıma da seçmelerde başarılar diler, güzel haberlerini beklerim :)))
Mutlaka o şehre ayak bastıgında yüreğin ,yüreğinin sahibine götürür be canım.
Yeter ki inancını yüregınden eksik etme...
Çok güzeldi,cümlelerını çok sevdim...
Bezelyemede bol şans diliyorum.
O koku, şehirler ötesine de geçsin dilerim.Yeter ki sen mutlu ol bezelyenin annesi.Bezelyeye de başarılar.
Yorum Gönder