17 Temmuz 2009 Cuma

Özledim

Baba;
Sen en çok "senede bir gün" şarkısını severdin...
Bir erkeğin (hele bir kadına) şarkı söylemesi çok güzel gelirdi bana
ve sen ne güzel şarkı söylerdin...
Şarkıdan değil, seni dinlerken mest olurdum.

Şarkı söylemeyi çok severdin. Bense seni dinlemeyi...
Senin şarkın biterdi, ne söyleyelim dercesine bakardın yüzüme...

Bense "şarkılar seni söyler,ben gamlı hazan, inleyen nağmeler" ile başlardım, cılız sesimle mırıldanmaya...
Sesim iğrençti, doğru notalarla söyleyemezdim, hep kendimce söylerdim şarkıları.
"En çok hangisini seviyorsun" deseler, cevap veremezdim.
Demediler, ama sen hep benden önce bildin hangisi olduğunu?
Bakıp suratma o an hangisini dinlemek istediğimi bildin...
Hangisini o an en çok sevdiğimi...

* Sana ilk hediyem 9 yaşımda iken oldu. Harçlıklarımı biriktirip, beğendiğin bir sanatçının kasetini almıştım. Verirken yüzüne bakıp, tepkini izleyeceğim diye düşündüğümü biliyorum. Ama o an o kadar utandım ve duygulandım ki, bakamadım gözlerine. Hiç bilemedim ilk hediyemi verirken, gözlerindeki ifadeyi. Ne ben bakabildim, ne de sen konuşabildin o an... Bundan 2 ay sonra elinde bir orgla çıkageldin. Yanında en sevdiğim çikolatamla birlikte...

* 15 yaşımda elimde ilk altın madalyamı tutup sana gösterişim. Bu sefer yüzüne hevesle bakışım, senin gururla bakışın...

* Geçtiğimiz pazar günlerinin birinde, sen-ben-bezelye olarak gittiğimiz deniz faslından dönerken; aynı gün annemle kavga edip ona söylediğim sözler aklımdan geçti. Senin bizi yatıştırışın...İlk kez dede anne torun olarak bir arada olmanın keyfi ile dönerken hoşgör kızım bizleri dedim. İçim sızladı.

* Yazları bahçedeki salıncağa oturup, radyoyu yada o arşiv cd lerinden birini bulup (hatta hep 11 ve 14 i seçip) açışın yok şimdi.

Bahçemiz de suskun bu aralar. Bitkilerin ve çiçeklerin dallarıda uzadı. İyiyiz idare ediyoruz kendimizi ama biraz eksiğiz gibi.Yemek yapmıyoruz mesela. Hayır işin özü atıştırmanın dışına çıkmakta istemiyoruz. İçimiz almıyor. Evimize ekmek girmedi mesela 2 haftadır. Annem de kızmıyor ben pişiriyorum yemiycem diyosunuz diye...

Seni çok özledim babacım, ama dün annemi de çok özlediğimi farkettim. Ablama yanaşıp öptüm. Doymadım 3 kere daha öptüm. Hadi seni özleyeceğimi bilirdim de baba, bu sefer sanki annemi daha çok özledim. Seni anlattım tüm yazıda belki. Ama sende özlediğim şeyleri aradım. Anıları andım. Annemi ise şimdiki hali ile çok özledim.

Evimiz ses olunca çok çok güzel. Haftaya görüşmek üzere sizlerle... İkinizi de çok özledim...



resim alıntı

11 yorum:

Adsız dedi ki...

ama olmazkı benı duygulandırdın sımdı...bende ozledım...

efsa dedi ki...

ya ne kadar özlediğimi farkettim onları. Cidden 2 haftada 2 defa seslerini duydum sadece. :( hadi bugün bişiy yapalım arayalım mı ikimizde?

Adsız dedi ki...

bende en kızlarımdan aldığım en güzel hediyeyi hala cüzdanımda taşıyorum.'dünyanın en komik babasına diye başlayıp,arkadaşlarımızın babalarıyla kıyaslayınca ne kadar mükemmel olduğunu hep anlıyoruz'diye biten babalar günü hediyesinin içinden çıkan bir not..babalar için kızları çok kıymetlidir

mimoza dedi ki...

ne güzel efsam sana geri döneceği ni bildiğin bir baban var benimse biliyosun.o kadar çok özledimki anlatamam herşeyimdi babam biliyosun kolum,kanadım,koca çınarım 1 yıl oldu onsuz geçirdiğim sesini duymak isteyip duyamadığım sarılmak isteyip sadece mezar taşına sarılabildiğim.hayat çok acımasız onu
üzdüğüm günleri ayrı kaldığım günleri düşününce çok kızıyorum kendime.daha fazla ilgi göstermeliyiz.koca çınarımı çok özledimmm.babalarınızın kıymetini bilin onlarsız hayat çok zor.

aysema dedi ki...

Çok duygulandım ve yanından döneli bir hafta olmasına rağmen babamı, artık sadece yüreğimde yaşattığım annemi çok özlediğimi hissettim...
Çok etkileyiciydi...
Sevgiler...

efsa dedi ki...

Eczaneci, bende bir anne oalrak. doğum günümden 1 gün önce doğmuştu bezelyem. Allah daha nice güzel göstersin size.


Mimoza 1 yıl evet, ama sana ne büyük şeyler bıraktı, öğretti. Allah mekanını cennet eylesin canım. Bilmiyorum bu acıyı, anca kuru bir tahmin, cılız bir teselli işte. Bakma sen bana. En son babanı gördüğümde mutfak masasında hepimiz oturup sohbet etmiştik.


Ayşema hoşgeldim, teşekkür ederim. Allah yine de sıralı ölüm versin diyorum ben. Annen için de başın sağolsun canım.

Seyyah dedi ki...

bir tuhaf oldum okurken Efsa, neden bilmem dönmeyeceğini bildiğim halde kapıda pencerede babamı beklediğim günler aklıma geldi. Özledim..
özlemler sevgileri pekiştirir.Tez vakitte kavuşmanız ve sıkıca sarılmanız dileğiyle..

JoA dedi ki...

bizimkiler de haziran başından beri tatilde. yazıyı okurken düşündüm de, özlemedim henüz onları. ama o zaman neden içim cız etti? belki de özlemediğim için. bilemedim... pek güzel olmuş efsacım bu yazı.

efsa dedi ki...

Nily Teşekkür ederim. Biran onlarsız bir ev çok koydu da.


Joa benimde bir sevgilim olsa, kızım yanımda olsa bende özlermiydim bu kadar derinden diye düşündüm de, cevabım biraz çekimser kaldı. Kendimi boşlukta hissettim biran.

JoA dedi ki...

efsa, özlediğimiz insanların varlıklarını başkalarıyla telafi edebilir miyiz ki? bence hayır. olsa olsa yalnızlık duygusudur yaşadığımız.

evet, sevgilim var ama oğlum yanımda değil. onu özledim mesela. ama annemleri özlemedim.

efsa dedi ki...

Tabi ki hayır. Ama insanlık olarak yokluk yada kaybetme düşünceleri oluştuğunda ne kadar değerli olduklarını anlıyoruz. Ben kendi kendime kaybetme korkusu duyarak özledim misal. Bunları neden düşündüğüm ayrı bir olay ama çok sevdiğim babamdan ziyade annemi daha çok özlemek beni şaşırttı. Yoksa sevgiler arası kıyas yada açık kapatır gibi değildi bahsetmek istediğim.

Related Posts with Thumbnails

..