Yok öyle el gibi durma gül biraz... Sana gülmeler yaraşır... Yok öyle güz gibi soğuk olma... Güz ayrılık taşır...
Geçmiş; "Sigaranı söndür, kalkabiliriz, On adım sonra yollarımız ayrılmalı, Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana, İnsan ayrılırken bile büyük olmalı." Ü.Yaşar Oğuzcan / Ayrılırken.
2008; “Benim çiçeğim, bir aptalın düğme deliğinde cennetini arzulama!” R. Tagore
2009; "Bana yukarıdan bakarsanız aptalın tekini görürsünüz. Bana aşağıdan bakarsanız tanrıyı görürsünüz. Bana tam karşıdan bakarsanız, kendinizi görürsünüz." Charles Manson
2010; "Sizden öğüt isteyen, size akıl danışan kişilere elbette ki öğüt verebilirsiniz. Fakat eğer karşınızdaki kişi öğüt istememişse, sedece durumunu betimliyor, halini tasvir ediyorsa, lütfen ona akıl vermeyiniz. Sadece onu dinleyiniz, onunla empati kurmaya çalışınız. Böylece sıkıntısını paylaşmış olursunuz. 'Öğüt vermek' sıkıntıyı paylaşmak demek değildir." Üstün DÖKMEN
14 yorum:
sen onu özlediysen oda seni özlemiştir mutlaka ...
bir yerlerde yeniden kesişir yollar merak etme...Ve bir işin içinde özlem varsa bilki yalnız değilsindir...
bütün meselemiz bu değil mi üşüdüğümüz zamanlarda bizi ısıtan oyun arkadaşlarını özlüyoruz, büyüdükçe bulamıyoruz mu acaba diye düşündüm...
kalp kalbe karşıdır dimi.
Ateş böceği hı hı.
Erdem sular gibi dimi. Onlarda eninde sonunda yeniden kesişir.
Benim çocukluk arkadaşımın adı mehmet idi. :))) Annesi gelinim derdi 5 yaşımdayken bile. Onunla da masa altlarında çok ev yaptık.
Nasıl anlatmalı bilemiyorum. Ya zaten olabilecek / sana yeten her şeyin varken, seni saracak bir kolun olmaması sorun. Evet büyüdükçe bulamadığın bu oluyor, umut yitmediğinde.
Dolunay öyledir kesin. Ama sonuçta kelime oyunu buda. Kelimeleri yanyana koyup hikayeleştirmenin hayalcesi.
ben yine oyun oynamak istiyorum:(
o an ki saflıgıyla ama..
özlüyorsan özleniyorsundur da;)
Özlemek çok fazla acı vermiyorsa eğer güzeldir.
Kilimden evler betonlaştı efsacım.Betonlaşmış yapıları kuş tüyü mekanlara taşıma zamanı şimdi,sevgilerimle.
içim acıdı be kızım..
bende küçükken çiğdem le doktorculuk oynardım.kız hemşire oldu sonra,bende eczacı.çocukken oynanan oyunların hayatımıza katkısı bu işte
Ayköpüğü, o an ki saflık asla olmayacak insanlar arasında. Keşke imkan olsa da yaşasak değil mi?
Ful yaprakları, bilmiyorum belki, bir bakışta, bir gülümseme de, belki anılıyorumdur. Kimbilir?
Lalobam, yok yok acı verecek bir özlem değil bu. Öyle akla gelmiş bir anı, bir bakış.
sufi, inşallah oda olacak bir gün birisi ile. Kendi hikayemi yaratmak için.
cüzzamlım, acımasın.
Eczahaneci, ben balerin olmak istemiştim. Şimdi kıytırıktan dans kursuna gidişim bu sebeple midir diyorsun yani :)
Yorum Gönder