14 Şubat 2011 Pazartesi

29 Yaşımdan


29 Yaşımdan;

Sevdiklerime "mutlu ol" demek yerine, "mutlu kal" demenin güzelliğini öğrendim.

Asla affetmeyeceğim insanların en yakınımdan çıkabileceğini, erdem sahibi sandıklarımın onursuz ve yalancı olabileceklerini öğrendim

Uzun yıllardır hayatında olan ve bana hep dürüst yaklaşmış kişilerin dönekliklerini, yine de buna şükretmeyi öğrendim..

Zamanında canımı yakmış bir insanın hergün kendi dağının altında ezilmesini, bir tatmin duygusuyla acımadan izleyeceğimi öğrendim

Bir erkeği kışkırtmanın birkaç cümlede saklı olduğunu ve kışkırtıldığımda yapabileceklerimden korkmam gerektiğini öğrendim. Ama tüm bunları doğru zamanda, yanlış insana söylemenin bedelini öğrendim..

Kıçını kapatacağım derken, önünü açan erkeklerin kendi dünyalarında ne kadar sefil olduklarını öğrendim..

Dostluk kavramımın açılımlı olduğunu, yapmayacağım şeylerin yanısıra yapabileceklerimden korkmam gerektiğini öğrendim.

İstanbuldaki erkeklerin güven konusunda işgilli olduklarını. Her ne kadar güven veren bir insan olsamda, benim bile bu çizgiyi kıramayacağımı, amip gibi kuşku türettiklerini öğrendim.

Kızım ve ailem arasında bir köprü olduğumu, ama annem olmasaydı bu köprüyü zor kurabileceğimi öğrendim..

Her ne olursa olsun, her halime, her düştüğüm duruma yine de şükredebileceğimi öğrendim.
Ders çalışma konusundaki azmimi bir ders uğruna kaybettiğimi, ikdisat denen illette bir türlü kafamın basmadığını öğrendim..

Babamın 70 yaşına girmesiyle, zaten zehirli guatr yüzünden fırlayan sinirlerinin dahada ilerleyebileceğini öğrendim..

Şiir kitaplarını daha çok sevdiğimi, tangodan asla vazgeçemeyeceğimi, saçlarımın kırmızıyken daha güzel olduğunu öğrendim..

Bir yardım kampanyasındaki teşekkür belgesinin yanına iliştirilmiş çocukların çizimlerinin olduğu kartın beni daha çok mutlu edebildiğini öğrendim..

Bir kadın öldüğünde, insanlığında ölebileceğini, giderek erkeklerden dahada uzaklaşabileceğimi öğrendim..

Hayatımda ilk kez kendi ayaklarımla yürümeyi tercih ettiğimi. İçimdeki sevilme arzusunun artık umrumda olmadığını ve başka sakat ayaklara dayanmadan da yürüyebileceğimi öğrendim..



* Bu aralar kaybedecek hiçbir şeyi olmadığını düşünen Efsa..

* Görsel

8 yorum:

losstime dedi ki...

Ne denebilir…
Hayırlı olsun
Bundan sonraki yaşında öğrendiklerinin çetelsini tuttuğunda en çok mutluluk, en azda hüzünler ve kötülükler olmasını tememni edebilirm.
Her yaş, her duygu, her yaşanan yeni şeyler öğretiyor bize..
Ne mutlu..hep iyi şeyler öğrenme dileğimle.sevgiler

M.Y.S dedi ki...

Mutlu yıllar dilerim, ve öğreneceklerinin öğrendiklerinden daha iyi olmasını temenni ederim...Nice yıllara...

La Loba dedi ki...

Bir omur boyunca bunlarin %1 ini ogrenemeyen insanlar var. Ne kadar sanslisin. Iste bu yuzden seviliyorsun :)

Hatsumomo dedi ki...

Özdemir Asaf'ın siirine benzemiş :=)
Hayat işte diploması olmayan okul ,ha babam öğreniyoruz :(

JuVeNiL dedi ki...

ve daha ne kadar yolumuz var.. bu öğrendiklerini de silip atacak bir sürü şey yaşayacaksın(ğız).. J.

beenmaya dedi ki...

ve tüm bunlar emin ol daha öğreneceklerinin yanında küçücük bir kum tanesi...

Burcu dedi ki...

Hayat bazen acımasız olsada hep ders veriyor sıkılmak bilmeyen bir hoca gibi..

Nadirdir gerçi öyle hocalar da..

Adına sevindim, yeni yaşın da daha umut dolu ve daha mutlu olman ve fazlası için sağlam temellerini atabilmen dileği ile..

LoLLa dedi ki...

sustum
susucam
aglamicam
dudaklarimi kanatmicam susarken
ve bi daha asla susamicam. .

Related Posts with Thumbnails

..