7 Ekim 2010 Perşembe

Yaşamaya Değer


Paloma: "Go' nun satrançla benzerliği yoktur. Satrançta, kazanmak için öldürürsünüz. Go' nun en önemli özelliklerinden biri, kazanmak için hayatta kalmanızın yanında, rakibinizi de yaşatmanız gerektiğidir. Hayat yada ölüm, hamlelerinizi ne kadar iyi yada kötü inşa ettiğiniz oranda belirlenir. Ve kazanan mümkün olan en iyi yapıyı inşa edebilendir."

Paloma, Bay Kakuro ile konuşurken...
"Bayan Michel' i bir kirpiye benzetiyorum. Dıştan bakınca dikenli, bir kale gibi korunaklı. Ama bana öyle geliyor ki, içini görebilsek aslında hiçte uyuşuk olmayan bir nevi şahsına münhasır, sadece göze batmaktan sakınan, son derece zarif yaratıklar gibi sanki..."
"Bizde bu hayatta hepimiz kirpiler gibiyiz. ama çoğu zaman zerafet yoksunu"


Paloma: "Çikolata neden bu kadar güzel? İçeriği yüzünden mi? Ya da dişimizin arasında çıtırdamasının hoşumuza gitmesi yüzünden mi? Ben en çok dilimin üzerinde eritmeyi seviyorum."
Renee: "Hakkın var. Yeme şeklini her değiştirdiğimizde, sanki onu yeniden keşfediyoruz."

Paloma: "Biraz huzur istiyorum sadece."
Renee:  "Odanda huzur bulamıyor musun?"
Paloma: "Eskiden saklanırdım, ama artık beni buluyorlar"


Palomanın annesi kapıcı kadınla konuşuyorken, evin kedisi kapıya doğru yöneliyor. Küçük kızında elinde kamera var çekiyor bunları bir yandan. Kedi kapıya yöneldiğinde anne, kapıcıyı hafiften ittirip kendi ile birlikte dışarı çıkartıyor. Ve Palomanın ağzından burjuvayı anlatan en güzel cümle çıkıyor benim için.
Fısıltı ile: "Kedi çıkmasın, kapıcı girmesin"

* Dün akşam izlediğim ve tadı damağımda kalan enfes, sade, günlük yaşantımızın içinden çıkıp gelmiş gibi olan "Yaşamaya Değer" adlı filmden aklımda kalanlar cümleleri aktardım size... Uzun zamandır ilk kez bir film bana bu kadar içten geldi. Yok denecek kadar az bir abartıya sahip, kişilerin birbirlerine geçişleri birkaç yerde yarımlık duygusu verse de, hayatımızdaki insanların ardında saklanan gerçeklikleri anlatıyor. Sanılanın aksine "görünenin ardındakini" gibi... Küçük bir kızın yaşamını çevreleyen insanların yaşamlarına da dokunuyoruz.

Kesinlikle izleyin demiyorum. Ama izlerseniz hoşuna gider ve ağzınızda hem neşeli, hem hüzünlü, hem düşündüren, hemde en önemlisi yaşam tadı bırakacak diyorum.

Filmin kısaca özeti şöyle:
Muriel Barbery'nin çok satan romanı "L'Elégance du Hérrison"dan uyarlanan film her biri kendi yalnızlığına gömülmüş karakterlerin bir apartmanda kesişen hayatlarını mizahi bir dille ele alıyor. Paloma Paris'te dış dünyanın hızlı temposundan uzak bir çevrede yaşayan 11 yaşında, oldukça zeki ve sıkkın br kızdır. 12.yaş gününde intihar etmeye karar veren Paloma, ölümle randevusunun yaklaşmasına yakın ketum ve yalnız apartman görevlisi Renée Michel ve gizemli olduğu kadar elegan Mösyö Kakuro Ozu gibi değişik karakterlerle tanışır. Böylece Paloma karamsar hayatını gözden geçirme şansı bulacaktır.


* Filmin içinde küçük kız çok hoş bir kart hazırlıyor Bayan Michel' e. Bir gün benim için çok değerli olan birkaç insana da böyle kartlar hazırlamam gerektiğini hissettim. :) Resimleri çizmeye başladım bile. :)

3 yorum:

Ateş Böceği dedi ki...

İzlemedşm ben bu filmi bulup izlemeliyim kart mevzuna gelince düşününce yıllar sonrasına bir anı çok güzel olurr bence de :))

öperim

beenmaya dedi ki...

bir tanesi de ben miyim yoksa :))

imza; kıskanç maya :))

beenmaya dedi ki...

:))))))))))))))))))

imza: sevinen ve şımaran maya :))

Related Posts with Thumbnails

..