Sevgili,
Sırf korktuğun için, değer verdiğin halde uzaklaşan sendin.
Benden kaçışların yüzünden ulaşamıyordum kıyılarına.
Bazen varmak bu kadar uzun sürerdi işte,
Sana ve aşka…
Sen benim zaaf noktamdın.
Gözlerim gözlerini seçtiğinden beri
Söylesene şimdi,
Hangi bağlaç birleştirirdi bizi?
Ya sen,
Gerçekten bir zamanlar
Benim miydin sahi?
Ah sevgili;
Yolum yoluna çıktı da, neden yolundan saptın?
Bana gelmeyişlerinin ağırlığını,
sana yükleyerek geldiğim için mi?
İstemedim;
Bayram zamanları elime sıkıştırdığın bir parça sevgiyi…
Medeti senden ummaktan…
“belki” lere tutunmaktan da.
Yoruldum anlıyor musun?
Bugün lütfen hemen gitme…
Göz hizanda kalmak istiyorum biraz daha…
Son kez olsa da…
* Eskiden olduğu gibi esnek olmayı özleyen Efsa...
* Görsel...
5 yorum:
Bana kendi gidşimi anımsattı. Yazında öyle bir cümle vardı ki durdum öylece kaldım okurken. Buna benzer bir cümle işitmişliğim vardı: "Bana gelmeyişlerinin ağırlığını,
sana yükleyerek geldiğim için mi?"
Bu soruyla sorgulanıyordu gelmeyişimin nedeni. Ama bu kadar güzel değildi cümle, sadece anafikir aynıydı. Yine çok güzel Efsam...
yine yeni yeniden ..aşkı hakedenle hakettiğini bulana dek beklemek gerek galiba
yine mest oldum okurken :)
bu arada profil fotona bayildim efsa super olmus :D
basma fistanım ya,
bu saatten sonra korkan adamla ne işin olur. siktir et gitsin. daha kaç kişiyi daha büyütüp, adam edicem diye kendini parçalayıp da arkasından el sallıcan.
biz adam ettik, elalem keyfini sürdü.
gitsin lise önlerine takılsın. sen keyfine bak :)))
Mimlendiniz, ayrıca yazınızı her zaman ki gibi çok beğendim. Yaşanmışlık kokusu burnuma geldiğinde hep kelimelerimin ucu kaçar.
Yorum Gönder