Kampanya / Minik ayaklar üşümesin!

Yepyeni bir kampanyamız var şu günlerde.

"Minik ayaklar üşümesin!"

Bilmilyonkalem sitesi olarak her yıl çeşitli zamanlarda düzenlediğimiz kampanyalarımıza bir yenisini daha ekledik. Bilindiği üzere geçtiğimiz yıl bu aylarda 2 güzel kampanyaya imzamızı atmıştık. Bunlar "Adıyamanda Bir Çocuğum Var"  ve "Ulupamirde hırka olmak" dı.

Şimdi de Yeni yıl geliyor ya; bu yıl birmilyonkalem.com çocuklar için bir şey yapmayacak mı diye soran dostlar! Biliyor musunuz küresel ısınma değil, çocuklar üşümesin diye kış gelmiyor. Bir süre daha kar yağmayacak. 172 erkek 70 kız çocuğu sizden gelecek armağan paketlerini aldığında soğuklar iyice kendini hissettirecek ve kar yağacak.Kahramanmaraş EKİNÖZÜ Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'nda okuyan 240 öğrenci için birer ayakkabı, eldiven almaya ne dersiniz?

Önceliğimiz ayakkabı... Sonra eldiven....

Her zamanki gibi kampanyayı bloglarımızda duyurarak işe başlamaya ne dersiniz?

Biz 2 günde 125 çocuğumuza ayakkabı yardımı topladık bile. :)   

Bende armağan yollamak istiyorum diyen dostlar lütfen birmilyonkalem@gmail.com adresine e-posta yazsınlar ki kardeşlerimizin ayakkabı numaralarını paylaşalım.

Elimiz çabuk tutmalıyız şunun şurasında yeni yıla ne kaldı.

Haydi minik eller üşümesin, minik ayaklar donmasın!

1Milyon Kalem (1MK) Ailesi

* Katılan, katılmayan, şu an yardımcı olamam ama blogumda duyururum diyen, gönüllerinden destek olan herkese çok teşekkür ederim.

Benim Bir Arkadaşım...

- Benim bir arkadaşım, minibüste şöföre "benim evden geçiyor mu" diye soran amcaya, en arkadan "seninkini bilmem ama bizim evden geçiyor" diye cevap verdi.
- Benim bir arkadaşımın, evine hırsız giriyor. Polisler parmak izi tespiti yaparken yatak odasının gardolabında yaklaşık 7 ayrı parmak izine rastlıyorlar (evde 2 kişiler sadece). Ama görüntü şu şekilde; o sürdükleri ilaç sayesinde her yer parmak, parmak, parmak, parmak... diye uzayıp gidiyor. :)) Bizim kız utancından polislere bakamıyor bir an.
- Benim bir arkadaşım, her gün kahvaltısını çokoprens ile yapıyor.
- Benim bir arkadaşım, gittiği heryerden izin alarak bişiyler aşırıyor. Biz buna gönül rızası ile hırsızlık diyoruz.
- Benim bir arkadaşım, karsının çantasında prezarvatif buluyor ve hali ile köpürüyor. Karısı zor açıklıyor bunu sağlık ocağından ücretsiz diye aldığını...
- Bir arkadaşım, gece içip içip dalga geçmek için beni arayacakken, aynı isimdeki eski sevgilisini arıyor. Kız bunun yüzüne kapatıncada, tekrar tekrar "sen yüzüme nasıl kapatırsın" şeklinde defalarca arıyor.
- Benim bir arkadaşım, kardeşinin olumsuz yaptığı her eyleminde, kendisine tencere kapağını uzatıp: "bu da sana kapak olsun" diyor.
- Benim bir arkadaşım, bazen benim adıma hoşlandığım adamı takipliyor.
- Benim bir arkadaşım, denize girdiğinde her yerinin göründüğünden rahatsız olup mayosunu o kadar çok çekiştiriyor ki, daha çok dikkat çektiğinin bilincinde olamıyor.
- Benim bir arkadaşımın, her sabah uyandığında tırnakları etine yapışmış oluyor. Öğlene doğru düzgün bir hal alıyor.
- Benim bir arkadaşım, dans esnasında birden dalıp gidiyor.
- Benim bir arkadaşım, kendini öldürmek için sinek ilacını kullanıyor. Ama kendini öldürmek isterken aynı zamanda gözleri kör olmasın diye; sinek ilacını önce karşıya sıkıyor, sonra sıktığı yere koştururak içine çekiyor. :)))
- Benim bir arkadaşım, eşiyle sevişirken kayınvalidesi kapıyı kendine özel yaptırdığı anahtarla açıp bunları basıyor.
- Benim bir arkadaşımın oğlu, bana dönerek kızım için "kızınızda pek hanımmış, usluymuş" diye övüyor.
- Benim bir arkadaşım, karşısındakinin uzattığı veya yedirdiği her yiyeceğin hesabını tutuyor. Sonra gerekirse tane tane veriyor.
- Benim bir arkadaşım, Gittiği evden hiçbir şey yemiyor. Ekmeğini bile kendisi yapıyor.
- Benim bir arkadaşımın annesi, 55 yaşındayken, anne babasını mahkemeye vererek adını değiştirdi.

* Bu "benim bir arkadaşım" serisini sevgili Pippi Haşmet yaptı. Ondan esinlenerek hazırlanmıştır. :) Güzel bir hafta dileyen Efsa...

* Görsel

Ben Seni Kokladığım Her An, Nefesimi Tuttum...

Bugün hiç olmadığım kadar senin hissediyorum kendimi...  İçimde taşıdığım küçücük bir candın sen. Ve ben öyle çok beklemiştim ki seni...


Biliyormusun doktorlar 19 ekim de doğacak demişlerdi senin için. Oysa sen meleğim; hemen doğmak istemedin, benim özlemle bekleyen kollarıma inat...

Öleceksin diye çok korkmuştum.. Ölmedin ama doğmayıda istemedin inatla. Annen gibiydin... Biliyor musun bende doğmayı bir türlü istemeyen bir bebekmişim. Hayata gözlerimle bakmayı hep ertelemiştim... Sen benim minik bezelyem 12 kasımda açtın ya gözlerini, ben de yeniden doğdum sanki.  


İlk kez ne zaman anneliği hissettim diye sorduğumda kendime, "kusmaktan helak olmuş bedenimle tekmelerini hissettiğim ilk andır" diyorum.
 Sonra sahne değişiyor gözlerimde. Seni ilk gördüğüm ana gidiyorum. O an yaptığım gibi ilk olarak saate bakıyorum. Zaman orada tarihe kazınmalıymış gibi geliyor, insan zaman dursun istiyor, herşey yavaş çekimde ilerlemeli.
Saatten gözlerimi ayırıp tepetaklak duran bedenine tekrar bakmalıyım. Ağlama sesini duymalıyım.. Ve yeniden hayatımda ilk kez hissettiğim mucize yaratmak ve huzur duygusu ile başımı yaslamalıyım...
Sonra yatağıma gitmeliyim, arkamdan seni getirmeliler... Sana baktığım o ilk an ki gibi ağlamaya başlamalıyım, neden ağladığımı bile bilmeden... Gururlu olmalıyım ve evet çok da mutlu...
Zaman bugüne dönmeli yeniden. Az önceki gibi okuluna gitmeliyim. Henüz 7 yaşında 2. sınıfa giden sen, yine sınıfın en miniği olarak ve benim elime bir tane gülenyüz çıkartması yapıştırarak gülümsemelisin gözlerini gözlerimden ayırmadan...

Bebeğim,
Yine de sonunda hayatı seçtiğin için,
 Benim en güzel doğum günü hediyem olduğun için,
 En önemlisi benim kızım olarak doğduğun için...
 Çok teşekkür ederim bebeğim...
Dilerim bir gün sana vermek tüm benliğimle çabaladığım sevgiyi, özeni, önemi, saygıyı takdir edersin...

"Günlerin getirdiği mutluluk olsun sana,
Sevdiğin ve sevildiğin bir hayatı sür bebeğim,
Günün günden güzel olsun"



* Bezelyesi doğduğu andan beri yaptığı herşeyin günlüğünü tutan Efsa...


* Ve bugün benim için apayrı bir yeri olan bir kadının daha doğum günü..
Hani hiçbir şey söylemenize gerek kalmadan içinizdeki duyguları anlar ya..
Ve sizde o söylemeden anlarsınız ya..
Hayatıma giren en özel insanlardan olan en güzel iyikilerimden birine..
Kızımla aynı gün doğan ve ikizi ile bana renk katan cadıya, yarın sımsıkı sarılacağım o özel insana...
 Mutluluktan ziyade hayırlısını dilediğimiz herşeyin olması umudu ile...
Sen hep hayatımda, içimde, yanıbaşımda kal emi güzel kadın..
Seni çok seviyorum Neslim... :)

Diyaloglar 2

Erkek dedi ki...

Kalemin sıyrılsa mutsuzluktan.. Mutsuz'u, mutsuzluğu yazmaya alıştığı için, suskunluğu mu tercih eder acaba? Yani ne kadar sevdiğini, ne kadar özel sevdiğini gösterirken depresyona sokan Efsa, sadece mutluluğu yazsa, neler gelir başımıza. :)

Kadın dedi ki...

Yapamıyorum, denedim ama sizin istediğiniz ölçüde mutlu şeyler yazamıyorum. Ya tutku oluyor mutluluğa giden, ya hüzün. Ben sizin anlatımınızla mutluluğu nasıl yazacağımı bilemiyorum. Ve bunu insanlara anlatamıyorum. Yani zaten ben severken mutluyum aslında. İnsanlardan çok sevme biçimimi seviyorum anlıyor musun? Bu benim en büyük handikabım. Ben mutluluğu yazdığımı düşünürken, siz bunu mutsuzluk diye nitelendiriyorsunuz...

Erkek dedi ki...

Hahaha! "Ne kadar güzel seviyorum oysa" diyerek saplantı haline getirdiğim, kendi içimdekine kıyamadığım insanlar var şu hayatta.

Kadın dedi ki...

İşte aynen bu şekilde.. Ve bu nedenle hayatımda barındırıyorum ben bazı insanları, yaşamaktan çok yazmayı sevdiklerim var. Hatta geçen gün bunlardan biri dedi ki bana; "Efsa senin kimseye ihtiyacın yok. Sadece birine sığınmayı seven yanlarını göstermeyi seviyorsun. Sen güçlüsün, bak bende öyleyim ve bu nedenle bu kadar umursamazım. Sen kendi başına da ayakta durabilen ama birlerinin varlığı ile mutlu olan insanlardansın. Bu bizim gücümüz." Demem o ki ben çok canımın yandığı zamanlarda bile ölmem aşkımdan. Ben kendi sevgimi seviyorum buna acırım, neden sevdim diye değil, neden o da beni böyle  (kendini sever gibi) sevemedi diye.

Mutlu olma şanslarını geçmişte kullanıp ve bunun için fedakarlıklarda bulunulmuş önceki ilişkilerin izlerini bana yansıttıkları ve çaba harcamadıkları için acırım onlara, kendime, ilişkimize...

Ya böyle olunca çünkü o hiçbir şey beklemezken sen veriyorusun, yazıyorsun, askından ölecekmiş gibi oluyorsun. Fakat diğer tarafa baktığında hiçbir tepki yok. Bozuluyor insan. Tamam salt bir beklenti ile yapmıyorsun bunları, sadece "özen göstermek" hallerini ona yaşatırken en ufak bir ters davranış incitebiliyor.

Erkek dedi ki...

1.5 yıldır bunun tartışması içerisindeyim. Ama tartışarak bir yere varılmadığını, daha da kötüye götürdüğünü de maalesef yaşayarak tecrübe etmiş durumdayım.. İnsanlar istemeden hiçbir şey elde etmemeye alıştıklarından; bizim gibi doğal "vericiler"i hep ihtiyaç duyan, bağımlı falan gibi adlandırıyorlar, ona bozuluyorum ben.

Kadın dedi ki...

Hayat...

Erkek dedi ki...

Hayat...

* Dost yürekli bir adamla yapılan eşsiz bir sohbetin tadından kalanlar...

* Görsel

Her Şey Hayal Etmekle Başlarmış :)

Bugün canım gibi, kardeşim gibi sevdiğim bir kadının doğum günü...

Şu an kendisi ile iki farklı şehirde,
Benzer havaları soluyoruz.

Benzer duyguları ardışık zamanlarda yaşıyoruz.

Hisler, yaşanılanlar hep aynı..

Bizim birbirimize "yine mi" demekten yorulduğumuz anlar, öylesine fazla ki...

2 yıl önce onu ilk tanıdığımda;

İkimizde yaralarımızı sarmak için bolca dua eden, 

Yeni yeni kelimelerin gücünü keşfeden,

Ve bu esnada giderek samimileşen iki insandık.

Ve sonradan anladık ki biz aslında geçmişte de karşılaştırmıştık...

Kader bizi birbirimizden habersiz;

Aynı şehirde,

Aynı binada 3 seneye yakın çalışmamızı sağlamış,

Ve tesadüfen blog ortamında yeniden bir araya getirmişti...

Bu bizim tatlı bir anımız olarak yerleşti tarih sayfalarımızda..

Bir insan, başka bir insanı nasıl kardeşi gibi severse, öyle bir bağdı aramızdaki..

Çok şey yazılası, söylenesi..

Evettt,

Sana kutlama mesajımda yazdığım gibi güzel kadın.

(Şimdi kendisi olsa yok çirkinim ben falan filan bıdı bıdı konuşur. Ama o öyle güzel ki benim gözümde her şeyi ile) 

"Dilerim Allah' tan, hergün birbirimizi gördüğümüz halde tanımadığımız o 3 yılın acısını,

bir ömür bizi bir arada tutarak çıkartsın"

Seni seviyorum ve hep hayatımda ol istiyorum...

Moralinin bozuk olduğu bir günde da yazdığım ufacık tefecik bir yazıyla bitirelim bu doğum günü yazısını. :)

Ben seni hep kardeşim gibi sevdim.

O şen şakrak gülüşünü,

Keçi gibi apollon tapınağında benim cesaret edemediğim yerlere tırmanışını,

Kafalarımız bir milyon halaylar çekişimizi, göbek atışlarımızı.

Yanında çekinmeden serdiğim sofra bezini,

Sabah kalkınca gördüğüm yüzünü sevdim.

İçtenliğini,

Pırıl pırıl bakışını,

Bana fal bakışındaki harfleri bile sevdim.

Senden sonra kimse falıma bakmadı benim bilesin.

Ateş böceğim, sen benim sadece dünüme, bugüne sığdıramayacağım kadar özel,

İlk kez evime çekinmeden kabul ettiğim birisin.

Senin için elimden gelenin en iyisini yapacağımı bilirsin.

Lütfen inan, her şey güzel olacak.

(yanıma geldiğinde-geldiğimde) o iç seslerinin üzerinde tepineceğim

Geleceğimde bile var ol olur mu?

* Herşey hayal etmekle başlarmış değil mi can' ım.. "Hayallerimize" o zaman deyip, yüzündeki gülümsemeyi saklayamayan Efsa..

* Görsel biziz işte... :)

Bir Kırmızı Sonbahar Kadınına...

Bugün her daim hayatımda var olmasını dilediğim bir kadının doğum günü...

Hani yüzünü sık görüşmelerle olmasa da nadiren görürsünüz ya,

Veya karşılıklı her denemenizde denk gelemeseniz de asmazsınız ya suratınızı...

Onun hep yanınızda,

arkanızda,

sapasağlam,

En güç anlarınızda bir elinin omuzunuzda durduğunu hissedersiniz ya birisinin.

Benim için böyle bir insan işte o...

Hayatımda hep var olsun dediğim,

bunu dilediğim,

bunun için elimden gelen her şeyi yapacağımı bildiğim,

İstanbul' a uğradığım her an görmek için çırpındığım bir kadın o benim.

Tüm alengirli kelimelerin bile hafif kaldığı teşekkürlerimin sahibi.

Beni ben olduğum için seven,

Her içime kapanışlarımda açmak için çaba gösteren,

 Susmak istediğimde benimle birlikte susan,

Bazen saçma gevezeliklerime eşlik eden,

Dertlenmelerimde beni sessiz bir şekilde dinleyen ve eşsiz bir empati yeteneği ile bana kendince doğru olanı değil, içimden geleni yapmam konusunda yönlendiren biri.

Hayatımın en güzel "iyi ki" lerinden biri...

İyi ki yolum, yolunla kesişmiş.

İyi ki kader bizi; kırk yılın başı geldiğim bir İstanbul akşamında taksimde görüştürüp, sabahında Kadıköy' ün arka sokaklarının birinde, birbirimizden habersiz yeniden karşılaştırmış...

İyi ki dünya küçükmüş ve biz bu karşılaşmayı ömrümüz boyunca yüzümüzde hoş bir gülümseme olarak anacağız.

Seni bir kardeş ablasını nasıl severse öyle seviyorum.

Ve hep ama hep mutlu, bol gülümsemeli bir ömür geçirmeni içtenlikle diliyorum.

Şans seninle olsun sonbahar kadını. :)

Seni ilk tanıdığım günlere kelimelerine vurulduğum bir cümlenle sonlandırmak değilde, "şimdilik" diyebileceğim bir tonda bitsin bu yazı...

"Otur salıncağın bir köşesine, yanıbaşıma. Bir dostun sözüne yasla şimdi başını, bir dostun yüreğine..."

* Tüm şımarıklığı ve arsızlığıyla "şeyyy yazı giricem de" şeklinde bir ifadeyle, doğum günü kızından resmini koymak için izin isteyen Efsa... :)))

İşte böyle birşey aramızdaki bu dostluk, "acaba yanlış anlar mı?" diye düşünmemek...

* Görsel mörsel izinli işte... :)))

Dans

* Geçen sene bloga yazmışım 22 Ağustosta Tangoya başladığımı... Hoş 52 haftanın 52 sinde gitmedim ancak 35 hafta gidebildim, ama benim için eşsiz bir deneyim, stres atma yolu oldu dans. Hep hayalimdi tango öğrenmek ve 2009 hedef listemde vardı. Gerçekleşti... Tabi ki hala eksik kalan noktalar var :) ama tango öyle bir detaycı ki, en ufak hareketi adımı bile kaç ders sonra oturtabiliyorsun.        

İlk başta annem oraya verdiğim parayı boşa sayıp, karşı çıkmıştı. "gideceksin de ne olacak, bu yaştan sonra öğrenipde ne yapacaksın, gösteriye mi çıkacaksın" diyerek :) Ama benim ne kadar hevesle gittiğimi ve yüzümdeki gülücükleri gördüklerinde bir zaman sonra vazgeçti mırıldanmaktan.

Şimdi takvim olarak 1 seneyi atlattım evet. "Neden hala devam ediyorsun" diye soruyor çoğu arkadaşım. sen bilsen bile başkası bilmeyecek. Evet bilmeyecek belki.. Sadece dans ederken şunu anlıyorum: hayatı ertelemiyorum, ilk kez geleceği düşünmeden, plan yapmadan, anımı yaşadığım tek şey dans benim. İşte bu yüzden birkaç kez bıktığım olsa da hep devam ettim. İyi ki de etmişim.

Ve şimdi ufak bir video koymak istedim. Öylesine bir derste, öylesine "hadi video çekelim" anında hatalarında, kıkırdamalarında, koca göbeğiminde var olduğu ufak bir video... :)

Belki bir gün daha özel bir çekimle, daha özenli bir şekilde bir video çekilir. zira normalde yasak video çekimi bile. Görüntü kalitesi çok iyi olmadığından koydum buna güvenerek. :))

 

VEEE

ayın 20 sinde akrepkizi blogum 3. yılına girdi hayırlısı ile.

Nice nice paylaşımlara, dostluklara...

Bu yıl da bana çok özel dostlar kazandıran blog dünyasına minnettarım bu yönde.

Ve blog dünyasına ilk girdiğimde, ilk yazı deneyimlerimde, çelişkilerimde, mutsuz hissettiğim anlarımda yanımda olan Beenmayam, La Paragas, Evren, Arzu ve Utku' ya hala hayatımda var oldukları için çok teşekkür ediyorum. :)

Vee Üfürükten prensesiminde blogunun yıl dönümüydü 20 si. Nice paylaşımlara güzel kız deyip kaçıyorumm. :)

* Görsel

Kampanya / Umut Çocukları Okulda...

"24 Ağustos 1999 Günlerden Salı

Marmara depreminden 7 gün sonra...

Enkazın altından iki kişi sağ çıkartıldı. Bunlardan birisi 155 saat sonra Yalova /Çınarcık'ta kurtarıldı. Kurtarılan erkek çocuk 5 kilo kaybetmiş, susuzluktan dili kurumuştu. Ailecek altı katlı bir binanın giriş katında oturuyorlardı. Babası ve üç ablası depremde öldü. "

O çocuk, yani İsmail ÇİMEN bugün nerede ne yapıyor dersiniz? İsmail gibi depremin yıkıntıları arasına doğan pek çok çocuğumuz bugün ne yapıyor? Nerede hangi imkanlarla yaşıyorlar, Okula gidiyorlar mı? Bir ihtiyaçları var mı? Deprem yaralarını ne kadar sarabildiler?

DEPREM ÇİÇEKLERİ UMUDA AÇSIN!

1 Milyon Kalem'de yeni bir kampanyaya daha başlıyor.

Bir milyonkalem olarak, Yeşilovacık, Dursunbey, Tokat, Ulupamir, Adıyaman derken bu sonbaharda Yalova Çınarcık'taki çocuklarımızın tuttuğu kalem, yazdığı defter olmak için hazırlanıyoruz.

Onlar bizden okul çantası istiyorlar. Çizgili ve kareli defterler. Kırmızı ve kurşun kalem. Kalemkutusu. Düş dünyalarını resimlemek için renk renk boyalar istiyorlar. Bu sese kulak verin, bir milyonkalem kampanyasına siz de destekte bulunun. Bloglarınızda banner ve kampanya linklerimizi vererek katkıda bulunun.

Göndermek istediğiniz kalem, defter, silgi, boya kalemi, kalem kutusu vb. hediyelerinizi.

Çınarcık İlköğretim Okulu

Halit Kılıç (Okul Müdür Yardımcısı)

Hasan Baba Yolu - Çınarcık - Yalova

Nakdi yardımlar için:

Yalova / Çınarcık Ziraat Bankası
Çınarcık ilköğretim okulu
Okul aile birliği hesabı
560-9858-5002

adresine yollayabilirsiniz. Gönderilerinizi takip edebilmemiz için, lütfen birmilyonkalem@gmail.com adresine e-posta ile bilgi veriniz. Lütfen gönderilerinizin üzerine "Birmilyonkalem Umut Çiçekleri Okulda" kampanyası notunu eklemeyi unutmayınız. Çocuk gülücüklerinde yer bulmak umuduyla.

1MK

1milyonkalem sitesi editörleri

Not: Gönderiler doğrudan okul müdürlüğüne yapılmalıdır. Bir milyonkalem sitesi bütün kampanyalarında olduğu gibi asla yardımları kendisi kabul etmez. Bu konuda okul müdürlüğü dışında herhangi bir yere gönderimde bulunmayınız.

Ç/alıntı Yazılar Üzerine

Sahibinden izinsiz / yazanın ismimi koymadan / linkini vermeden hiç kimse burada ki yazıları yayımlayamaz. Alıntıladığı yazıların altına en azıdnan "alıntıdır" yazmayı bile çok gören zihniyetlere istinaden bu yazıyı yazma isteği duydum. Her zaman böyle olaylara karşı kendimce, elimden geldiğince önlemler almayı denedim. Reader sayfasının altına bile not düştüm "izinsiz alıntı yapılması yasaktır" diye. Onu bırakın sitenin sayfasında bile bu uyarı var oldu her an. Alt taraflarda idi. Bugün görmeyen embesillere karşı yukarılara çıkarttım yerini.

Zamanında kopyalamayı da engelledim sitede. Bu seferde tek tek cümleleri yazıp çalmaya başladılar. Bugün yeter dediğim bir noktaya geldim. Dün 4 tane şikayet yaptım. Bugün de sabahtan devam ettim. Her hafta bu tarz şikayetleri yapmaktan bıkmadım, sadece bunaltı geldi.
Son 1 ayda 5 facebook sayfası kapattırdım. 2 tanesi hala şikayette bekliyor, 3 blogdan sildirdim. Ki bunlar sadece bir aylık bilanço...

Tamam beğenilmek, okunmak çok güzel yalnız bu sayfada ki gibi emek hırsızı birinin  http://www.facebook.com/note.php?note_id=436367138367 "izinsiz çaldığınız o yazımı kaldırın oradan" dediğim sayfalar birde üzerine üste çıkmaya çalışır gibi "Burası bir paylaşım sayfası yazının altına başkasının ismimi yazılmış hayır nasıl emeğe saygısızlık olabilir ki o zaman sadece beğenilen birşiir paylaşılmış o kadar facede her sayfada olduğu gibi ama tepkiniz asıl saygısızca olmuş..." yazması hiç hoş değil. Zaten ben o orada burada benim olanı isimsiz paylaşsın diye yazıyorum. Link vermeden, bu yazıları şu şu yazmıştır ve şu sayfadan alıntılanmıştır demeden yayımlamaya kimsenin hakkı yok.

Önceden tek cümleleri falan umursamıyordum, forum sayfalarında fink atmasını ama bundan sonra her bir forum sayfasına tek tek giricem ve tepkimi göstericem. Yazılarımı çalmaya cüret ediyorlarsa, bende tepkimi her şekilde göstermeye cüret ederim. Ben kimseye bu saygısızlığı yapmıyorsam, başkası da yapamasın mümkünse.

Bu ve bunun gibi olan arkadaşlara bir kaç yardımcı link adresi şunlar arkadaşlar.
http://www.facebook.com/legal/copyright.php?noncopyright_notice=1
https://www.google.com/webmasters/tools/spamreport?hl=tr&pli=1


* Bundan sonra çalan sayfaları tek tek afişe edecek olan Efsa...

*Görsel

Kampanya: Her Çocuğun Bir Masalı Olmalı 1. yaşında

Doğrudur Nisan'da doğduğum.

Doğmak için bahardan güzel mevsim var mı?

Uyandırmak hayatı

Çiçekle, böcekle günü selamlamak

Alkım renkli bir dünyaya yalın ayak arşınlamak

Gökyüzünü yıldız yıldız aydınlatmak

Nisan!

Biraz umut, biraz sevgi, biraz insan...

Tam 1 yıl olmuş ben doğalı

O günlerdeki heyecanınızı biliyorum

Coşkuyla el ele vermiş yüreklerinizi anımsıyorum.

Şimdi yaşamak ve ayakta kalmak için yine sizlerin desteğinizi istiyorum.

HER ÇOCUĞUN BİR MASALI OLMALI KÜTÜPHANESİ'siyim ben.

Şimdi sizlerden çocuk ve ergenler için roman, hikaye, çizgi roman türünde kitaplar göndermenizi istiyorum.

Ansiklopedimiz çok var. Hatta bazılarından ikişer, üçer olduğu için dağ köylerine yolladık.

Düşünüp bize armağan yollayan herkese sevgilerimizi iletiyoruz.

Yeniden bize armağan yollamak isteyenler için adres:

HER ÇOCUĞUN BİR MASALI OLMALI KÜTÜPHANESİ

Yeşilovacık Belediyesi

Yeşilovacık - Mersin

Bu 23 Nisan'da da çocuk gülücüklerine karışabilmek umuduyla...

1MK Adına

A. Şebnem Soysal - Erkan Bal

Bu yılbaşı siz de çocuk gülücüklerinde yankılanabilirsiniz.

Birmilyonkalem sitesi olarak Adıyaman’daki çocuklarımızla birlikte yeni yılı karşılamak istiyoruz.

Siz de bu kutlamaya katılmak ister misiniz?

Nasıl mı?


Adıyaman 80.Yıl Rehabilitasyon Merkezi'nde kalan yaşları 8 ile 17 arasındaki zihinsel engelli 30 erkek çocuğumuz için giysi* (gömlek, kazak, pantolon, çorap, ayakkabı vb) armağan edebilirsiniz.


Adıyaman Sevgi Çocuk Yuvası’nda yaşayan yavrularımız için oyuncak* (grup oyuncakları, bebek, araba vb) ve giysi* (elbise, gömlek, kazak, pantolon, çorap, ayakkabı vb.) gönderebilirsiniz. Yuvada 7–10 yaş arasında 13 kız, 7 erkek; 11–15 yaşları arasında da 7 kız, 2 erkek çocuğumuz yaşamaktadır.



Yolladığımız armağanların çocuklarımıza ulaşmasını aynı zamanda Adıyaman'da yaşayan Birmilyonkalem yazarımız Gazeteci Sn. Naif Karabatak ve Sosyal Hizmetler İl Müdürü Sn. Murat Demirkol sağlayacaktır.
 Bu kampanyada ortak amacımız çocuklarımızı sevindirmek, onların yüzlerindeki tebessümde pay sahibi olabilmektir.


Yuvada kalan çocuklarımızdan birisine armağan gitmezse ya da hediyeler arasında denge olmazsa yavrularımız incinebilir.

Bu yüzden sizlerden ricamız yolladığınız armağanları birmilyonkalem@gmail.com adresine bildirmeniz. Böylece 1MK editörleri ilgili güncellemeleri yapar, eksikleri belirler ve ilgili organizasyonları yapabilirler.




Ayrıca dileyenler armağanlarını ISPANAK hediyelik eşya mağazasından seçerek LÖSEV’e de destek verebilirler.


Çok şey yapmak isterim, ama elinden ancak kampanyayı bir blog yazarı olarak desteklemek gelir derseniz: Kampanyamızı daha çok insana duyurmak amacıyla Birmilyonkalem (1MK)yazarlarımızdan PİNO tarafından çizilen logoyu sayfanıza ekleyerek okurlarınızı bu kampanyadan haberdar edebilirsiniz.




Bizim düşümüz, tüm dünyada çocukların daha mutlu olması.


2010 GÜLÜMSEYEN ÇOCUKLARIN YILI OLSUN!


Bu düşü paylaşmaya, var mısınız?



1MilyonKalem...





* Kullanılmış giysi ve oyuncaklar bu kampanya dâhilin de değildir.

Öğretmenin Kim Senin?

Hani dedik ya hayat öğrenirken öğretir diye. Sen ne çok şey öğrettin bizlere. İlklerimde oldun... İlk kutladığım öğretmen yine sen oldun mesela. Yaptıklarını okuyup, dinleyip ilk hayran kaldığım insanda sen... Sene 2009... Arkadaşlarımızla bir olup, bir kampanya yapalım istedik öğretmenler ile ilgili. (Öğretmenin Kimdi Senin?) Ve ben Geçen sene yazdığım bir yazıyla, seninle başlamak istedim bu kampanyamıza.

"HERŞEYE RAĞMEN SAYGI İLE ANIYORUZ SENİ. BİLİYOR MUSUN? KIZIMIN BİLE İLK ÖĞRENDİĞİ ŞARKI İZMİR MARŞI İDİ. BİRÇOK İNSAN MİNİ MİNİ BİR KUŞ DERKEN BENİM KIZIM "YAŞAAA MUSTAFA KEMAL PAŞA" DİYORDU PELTEK PELTEK.
VE ŞİMDİ ANAOKULUNDA, YENİ YENİ ŞİİRLER ÖĞRENİYOR. KARŞIMA ALIP YAPTIĞIN İNKİLAPLARI BİLE ANLATTIM GEÇENLERDE. KIYAFET VE YAZI DEVRİMİNE ŞAŞIRDI EN ÇOK. GÖZLERİNİ KOCAMAN AÇIP BANA MOR VE PEMBE DE GİYEMEZLER MİYDİ DİYE SORUŞU VARDI Kİ SORMA... SEN HEP İÇİMİZDESİN ASLINDA, SENİ YAŞATMAYA ANT İÇTİK SENELERCE, YAŞATACAĞIZDA SÜREGELEN NESİLLERCE...

ANNEANNEMİN SESİNİ DUYAR GİBİYİM. KENDİSİ SENİN SÖZÜNÜ DİNLEYİP, OKUMUŞ VE TÜRKİYE DE Kİ BİR İLİN, İLK BAYAN ÖĞRETMENLERİNDEN BİRİ OLMUŞ... BÜTÜN ÇOCUKLUĞUM BOYUNCA ONUN SENİN HAKKINDAKİ SORULARINI ŞIP DİYE BİLMEKLE GEÇTİ. SENİ ANLATIRDI BİZE ÖNÜNDEN O HEYBETLİ HALİNLE GEÇİŞİNİ... ÇOCUKMUŞ O ZAMAN KENDİSİ DE. AMA HİÇ UNUTMAMIŞ, UNUTTURMADI DA.

KIZIMIN 29 EKİMDE EZBERLEYİP OKUDUĞU VİDEONUN KAYDINI YAYIMLADIM YİNE GEÇENLERDE. 5 YAŞINA BİLE GİRMEMİŞ BİR ÇOCUĞUN AĞZINDAN, KIZIMIN AĞZINDAN ADINI DUYACAĞIM. VE HAKLI GURURUNU YAŞAYACAĞIM.

Yukarıdaki resim http://www.veataturk.com/resimler.asp?islem=resimler&id=19 dir. Yine buradan Atatürk' ün belki bir ihtimal görmediğiniz resimlerine ulaşabilirsiniz.

İstanbul

İstanbul notları...

İstiklalden nefret ediş. 6. geçişte kusma isteği...

Çingenelerin koluma zamk gibi yapışması, zorla kaçış...

Suratsız insanlar, canını sevdiğim Akdeniz insanlarım deme...

Tadına doyulamamış bir gezi...

Topkapı Sarayı...

Artık çıkmıyor musun içeriden telefonları...

Heyecan...

Yağmur...

Boğaz...

Balık...

Gözleri ışıl ışıl bakan bir adam...

Can gibi bir arkadaş...

Bekleme, kasılma...

Gecikmeli buluşmalar...

Yine gözleri gülen bir adam...

Biraz dans...

Boğa...

2 güzel insan, şiirler, şairler, kitap,

Bol bol hediye...

Yine bir restaurant olayım

Çin yemeği...

Gecikmeli yemekler...

Kocaman tepelemeyi de geçik bir pilav yanında azıcık et :)))...

Çubukla yemek yemeyi ilk denemede başarma...

Belgin ablanın anne sıcaklığı...

Mayamın o sakinleştiren varlığı...

Yine hediye...

Fazla ilgi alaka...

Lüfer...

Güzel bir gece...

Komik anılar...

Bi dostun tatlı sohbeti, resminden daha güzel bir yüz...

Açık sözlülük...

Artık arabada oturmaktan sıkıldım, bırakın yürüyeyim hallerim...

Evden alınıp eve bırakılma hallerindeki sıkıntılar, "ya gerek yoktu" lar...

Yeni bir semt, metrobüs, elimde sürekli bir jeton :)...

3 kez buluşma...

Yanında olmaktan, ona sığınmaktan, yanında keyfimce susabildiğim, içebildiğim, sızabildiğim, güvendiğim kocaman yürekli insan...

* Bugünlerde koşturmaların insanı Efsa...

* Resim alıntı değil... :)

Doğum günü

:)

Bugün akrepkızının, blogger Efsanın doğum günü. (bloguda aslan burcuymuş. Ondan herhalde bu sevilme arzusu içine işlemiş efsanın)

Geçtiğimiz sene tesadüf eseri google de bir şey ararken, Puccanın bir yazısını görmem ile bende blogger olmaya karar vermiştim.

Bir ton kelime yazdım ama hepsini sildim an itibari ile. Sadece beni okuyan herkese teşekkür ederim. (İlk yorumcum Üfürükten Prenses ti :) İkinci Mayamdı)

Ama en büyük teşekkür; benden hiçbir zaman desteklerini çekmeyen, belki sadece 2-3 kez konuştuğumuz ama öz konuştuğumuz, bilmeden bana yön ve ders veren 6 güzel insana... Her zaman yeriniz, öneminiz, saygınız bende saklı kalacak nerede olursak olalım. Beenmaya, Arzu, La paragas, Virgilius, Evren ve Joa. (Eh küçük kardeşlerin her zaman böyle bir şımarık yanları vardır. Sırnaşırlar. :)) )

Ne diyim güzel ve kaybettiklerimden çok kazandığım, bir parça daha olgunlaştığım, farkındalaştığım bir yıl oldu. Daha nice günlere bakalım.

* İlk yazılarında Türkçe karakterle yazmadığını farkedip anılara dalan Efsa. :)

Resim

Yorumlar

Sizi bilmiyorum ama ben bazılarınıza yorum yazmayı çok seviyorum. Onları okurken düşündürdüklerini geçtim. Yorum yazarkende diğer yandan beni farklı uçlara götürmeleri, kendimi tartmamı, bazen şöyle bir silkelenmemi sağlamaları çok hoşuma gidiyor. Zaten nerede sorgulama yazısı var bayılıyorum okumaya veya insan davranışları ile ilgili olayları anlatan yazılara, hikayelere...

Bu insanların çoğunlukla bana hissettirdikleri ilk duygu huzur ve bir çeşit güven. İsimleri bile o an çok güzel şeyler hissettiriyor. Evet yalnız değilsin falan gibi düşünüyorum. Beenmaya, Sufi, Joa, Aydan atlayan kedi... ilk aklıma gelen isimler. Hani belki eş zamanlı okumuyorum hepsini veya aynı gün. Ama okuduğum zaman da öyle bir denk geliyor ki; ya bu kadar olur diyorum. Nasıl da hissetmiş. Evet benimde tam anlamıyla anlatmak istediğim / görmek istediğim / göremediğim vs vs. bu diyorum. Kendi kendime hem şaşırıp, hem söyleniyorum ve başlıyorum yazmaya.

 “Kendim gibi görüyorum, empati yapıyorum. Bana yapılmasını istemediğim davranışları onlara yapmıyorum. Beni en acıtan şey umursamazlıktır diyorum sonunda karşıdan hep bunu görüyorum. İnciniyorum, ben bu kadar açıkken, netken neden onlar kapalı diyorum. Hata arıyorum, onlara şans tanıyorum. ama yok yani.

çözümsüzüm hele ki artık insanlara mazeret bulmaktan yoruldum. Bu kadar zor mu ya? 

Ya ben... Bir yola girdiysen kendine yol açana kadar yılma diyorum. Sürekli deniyorum. Sonucun boş olduğunu içten bilsem de, denemedim dememek için devam ediyorum. O yolu bırakıp gitmek bana göre bir vazgeçiş geliyor. Yenilgi gibi.

O yoldan bir kere döndüm. Şimdi daha mutluyum, huzurluyum daha çok yoruluyorum daha çok öğreniyorum. Ama öğrendikçe acıtan şeylerin olduğu suratıma çarpıyor. inciniyorum, hak etmediğimi düşünüyorum. Çünkü kendi kalbimi düşüncelerimi biliyorum. 

Neyse bugünlerde beynimde kocaman böcekler var, iki türlü konuşan... mantık mı yoksa duygusal tonda mı karar vereceğimi bilemiyorum. Pişmanlık yaşamamak için.”

 Aydan atlayan kedinin ÖFKE isimli yazısına yazdığım yorum…

 veya

 "Hep erken yaşta ölmeyi istedim. Benim için yaşlılık demek ihmal demektir. hani suratım kırışır saçım beyazlar endişesi de değil. Sevdiklerimin hayatında artık eskisi kadar önemli olmadığımı hissetmektir beni korkutan...

ve ölüm. Korkmuyorum. Geride bırakacağım tek güzel eserimi mucizemi bırakıyorum. ve biliyorum ki emin ellerde. ben olmasam da hayatını devam ettirebilir. 

Kimseye borcum yok, söylenecek sözlerim yok, herkesin suratına karşı ilettim sözcüklerimi. Yaşamak istediklerimin çok cüzi bir miktarı erteledim. Ölümden korkmamı gerektirecek bişiy yok.

(bu arada sana yaptığım yorumlar o kadar hoşuma gidiyor ki. Kendimle yüzleşmemi sağlıyor. teşekkür ederim. içime dokunduğun için.)"

Yine Kedinin Akşam Yine Akşam yazısına yazdığım bir yorum…

* Şimdi Öfke yazısının yorumunu Nisan ayında yapmışım. Tekrar okuyunca aklıma gelen ilginç bir cümle oldu. Okudunuzmu bilmiyorum. Kitabın adı Şeytanın Fısıldadıkları. Enfes cümleleri vardır Emre Yılmaz' ın. Cümleyi şimdi çok net hatırlamıyorum ama şuna benziyordu: 

"Sana yapılmasını istemediklerini başkalarına yapma" bu can sıkıntılı hımhımların ahlak davranışıdır. "Sana yapılmasını istediklerini sende başkalarına yap." :)))

Sanırım benim yapmam gereken asıl bu...! Bazen biraz da Ben' i ön plana çıkartmak. İyi haftalar diliyorum sizlere. 

Resim alıntı :)))

kıçını kır otur diyorlar, oturan kim...

Haksızlığa karşı bütün tepkiler aynı,

ama en güzel karşılık blogmanidan geldi bence.

dns adresleri hepimizin kurtarıcısı oldu.

yoksa ktunnel lerle cebelleşecektik sanırım.

blogmania/dnsadresilerideğiştirme' yolu ile

ve ikinci güzel şeyse serbestyazarlar.

İyi ki varsınız...!